From SGGS Page 133
ਚੇਤਿ ਗੋਵਿੰਦ ਅਰਾਧੀਝ ਹੋਵੈ ਅਨੰਦ ਘਣਾ॥
ਸੰਤ ਜਨਾ ਮਿਲਿ ਪਾਈ ਝਰਸਨਾ ਨਾਮ ਭਣਾ॥
ਜਿਨਿ ਪਾਇਆ ਪਰਭ ਆਪਣਾ ਆਝਤਿ ਸਹਿ ਗਣਾ॥
ਇਕ ਖਿਨ ਤਿਸ ਬਿਨ ਜੀਵਣਾ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮ ਜਣਾ॥
ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਪੂਰਿਆ ਰਵਿਆ ਵਿਚਿ ਵਣਾ॥
ਸੋਪ ਰਭ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਕਿਤੜਾ ਦਖ ਗਣਾ॥
ਜਿਨੀ ਰਾਵਿਆ ਸੋ ਪਰਭੂ ਤਿੰਨਾ ਭਾਗ ਮਣਾ॥
ਹਰਿ ਦਰਸਨ ਕੰਉਮਨ ਲੋਚਦਾ ਨਾਨਕ ਪਿਆਸ ਮਨਾ॥
ਚੇਤਿ ਮਿਲਾ ਝ ਸੋਪ ਰਭੂ ਤਿਸ ਕੈ ਪਾਇ ਲਗਾ ॥2॥ (SGGS page 133)
Meaning
In the month of Chayt, by meditating on the Lord of the Universe, a deep and profound joy arises.
Meeting with the humble Saints, the Lord is found, as we chant His Name with our tongues.
Those who have found God-blessed is their coming into this world.
Those who live without Him, for even an instant-their lives are rendered useless.
The Lord is totally pervading the water, the land, and all space. He is contained in the forests as well.
Those who do not remember God-how much pain must they suffer!
Those who dwell upon their God have great good fortune.
My mind yearns for the Blessed Vision of the Lord's Darshan. O Nanak, my mind is so thirsty!
I touch the feet of one who unites me with God in the month of Chayt. ||2||
(SGGS page 133)